فانتوم- یک نمایش

از روز هشتم مارس در تئاتر گوستن هوف یک نمایش به نام فانتوم برگزار می شود.

داستان با یک نوزاد تازه متولد شده و رها شده در یک شعبه فست فود شروع میشود. به سرعت سو ظن بر روی نقش اصلی “بلانکا”، یک زن بلغاری، که چند لحظه پیشتر در بار بود متمرکز میشود. بسیار زیبا درباره سو ظن های آلمانی ها ولی همچنین امید ها و رویا های پناهجویان، داستان پردازی و طنز پردازی شده. در تقابل به داستان “بلانکا” داستان زندگی “آنیکا” یک زن حامله آلمانی به نمایش گذاشته می شود. “فانتوم” ما را به پشت صحنه ای از موج مهاجرت هایی که امروز در جهان رخ میدهند نزدیک میکند و عواطف ما را با افکار “بلانکا” بر می انگیزد، که کودکان او روزی نامهای خوانوادگی عجیب به زبان آلمانی خواهند داشت.

گروه ما موقعیت این را داشت که در تمرین اصلی این تئاتر شرکت کند و با کارگردان این قطعه خانم سیلکه ورزبورگر مصاحبه کرده.

-چرا “فانتوم” (به معنی وهم، توهم) ؟
-کلیشه ها و پیش قضاوتی نوعی تصاویری از نوع وهم و خیال در ذهن ما می باشند. بلانکا نیز در ابتدا فقط یک توهم است که کم کم واقعیات آشکار میشوند.

-تا چه حد میتواند هنر، پیش داوری و تعصب ها را از بین ببرد؟
-در هنر و در این مورد در تئاتر میتوان تعصب را به صورت بسیار شدید نشان داد. ما هم همین کار را کردیم. به عقیده من وقتی ما تعصب ها را نام برده و آنها را نمایش میدهیم، باعث میشود که اکثر افراد درباره این موارد شروع به ادیشیدن کنند. به نظر من ما بدون اشاره به موارد مشخصی از تعصب و برخورد مستقیم با آنها نیز میتوانیم آنها را از بین ببریم.

-به نظر شما در این نمایش چه چیز بسیار خوب و جالب است؟
-نمایشنامه از آقای اوتز هوبنر میباشد و لایه های زیادی دارد. من پس از بررسی زیاد تصمیم گرفتم که فقط داستان مهاجرت را شرح ندهم. بلکه بیشتر روی کلیشه ها تمرکز کنم. که کایشه ها کجا هستند و کجا میتوان آنها را بیشتر دید. این به نظرم خیلی جالب است، که بدانیم پشت این کلیشه ها چه چیزی پنهان شده. آنجا سرنوشت افراد پنهان است و این به نظر من خیلی جالب است.